RUOŠČIAI
Kaimas Kėdainių rajone, netoli Dotnuvos (4,5 km), žymus tuo, kad laukuose, šalia jo yra geografinis visos Lietuvos centras. Į vakarus nuo kaimo teka upelė Jaugila. Yra kapinaitės. Lenkijos Karalystės ir kitų slavų kraštų geografinio žodyno (Varšuva, 1888; t. IX, s. 806) duomenimis praeityje čia buvo bajorkaimis. Po paskutinio karo dalis gyventojų išvažiavo į Lenkiją, o jų vietoje apsigyveno šeimos iš kaimyninių vietovių, vėliau (kolūkio kūrimosi laikais) — iš Žemaitijos ir Baltarusijos. Vyresnio amžiaus vietiniai gyventojai prisimena, kad seniau čia buvo kalbama lenkiškai, o jų tėvai nemokėjo lietuviškai. Tačiau, jie patys yra baigę lietuvių mokyklas.
Literatūra
Roszcze. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego..., Warszawa 1888, T. IX, 806.Pateikėjas
[Ruoščiai, JS40] Informantė moteris, gimusi Daukšiuose 1940 m. Kilusi iš mišrios šeimos: tėvas - lenkas, motina - lietuvė. Namuose kalbėjo lenkiškai, bet kartu su kitais vaikais mokėsi lietuvių mokykloje, kur išmoko lietuvių kalbą. Baigė septynias klases. Su giminaičiais, kurie persikraustė į Lenkiją, informantė kalba lenkiškai, tačiau su savo vaikais - dviem kalbomis, o su anūkais tik lietuviškai.Audio įrašas
Malutka zostałam sie z mamo, dziewiańć lat miała. Mama nia żyji już dużo lat bardzo. Pracowałam bardzo, tyla lat, bardzo dużo w ferma robiwszy ja, manczyłam sie bardzo, teras nia. Co życia jest tak samo o cały czas, teras już na peńsia wyszeczszy jestem, wszystko jedno po troszko robia jasz|cze, tak ji menczam sie tak wat, taka życia wat. [A gdzie pani się urodziła?] Niadaleku tuta. Wo moja fszyska tu rodzina niadaleko wcali, o tu za rowem. Ja w Dauszach rodziwszy sie jestem, ja jidonc na Datnowa, tutaj gdzie wot, tutej gdzie postawiona ta jest, tutej jestem rodziwszy sia ja, tutaj niadaleku. A potam za rowam o miaszkaliśmy. Mielaracia była, przeszła mielaracia, wywalili dom, nu i potam, jak ja wyszłam zamonż, tu żyłam około fermach tam, też tak samu niedaleku o tutaj o. Tam spalilim sia, taka niaszczeńścia była, spalilim sia, tego nu, to potam nam dali o tutaj o żyć, tam w domiku, teraz tam o synowa żyje z synym, ja tutej wo żyja, tutej żyja już dziwietnaścia lat. [Czy pani ma dzieci?] Mam, o jedan jest syn, jedan syn w wojsku służy, synowa tutaj jest. W wojsku służy w Kownie, a córka żyji też pieńć kiłometrów ode mnie, zamenżna córka, przyjeżdża, pomaga trocha ji przyjeżdża, dzieci niawielkia, mała, tak ji żyje, też o.
[malutka zostałam sʼe z mamo o/ dzʼevʼanʼcʼ lʼat mʼała/ mama nʼeª žyji juž dužo lʼad bardzo/ bardzo tego/ no pracovałam bardzo tego nu/ tylʼa lʼat/ bardzo dužo ferma robʼifšy jestam/ mαnčyłam sʼe bardzo/ tego nu ot/ teras nʼeª co žycʼeª jest tak samo o cały čas// teras juš na penʼsʼa vyšečšy jestem/ fšystko jedno po troška robʼa jaš`če/ tak ji menčam sʼe tak vat/ taka žycʼa vat// nʼeªdalʼeku tuta/ vo moja fšyska tu rodzʼina nʼeªdalʼeko za fcalʼi/ o tu za rovem// ja v Daušax rodzʼifšy sʼe jestem/ ja jidonc na Datnova/ tutaj gdzʼe vot/ tutej gdzʼe postavʼona ta jest/ tutej jestem rodzʼifšy sʼa ja/ tutaj nʼeªdalʼeku // a potam za rovam o mʼaškalʼisʼmy/ mʼelʼaracʼa była/ pšešła mʼelʼaracʼa/ vyvalʼilʼi dom/ nu i potam juš jak ja vyšłam zamonš/ tu žyłam około fermax tam// teš tak samu nʼedalʼeku o tutaj o/ tam spalʼilʼim sʼa/ taka nʼeªščenʼsʼcʼa była/ spalʼilʼim sʼa/ tego nu/ to potam nam dalʼi o tutaj o žycʼ// tam v domʼiku/ teras tam o synova žyje o s synym/ to ja tutej vo žyja// tutej žyja juž dzʼivʼetnasʼcʼa lʼat// mam/ o jedan jest syn/ jedan syn v vojsku słužy/ synova tutaj jest/ v vojsku słužy tego f Kovnʼe/ a curka žyji teš pʼenʼcʼ kʼiłometruf ode mnʼe// zamenžna curka/ pšyježdža/ pomaga troxa ji pšyježdža/ dzʼecʼi nʼeªvʼelʼkʼa/ mała// tak ji žyje/ teš o]