Lietuvos lenkų tarmės

[A konie jakiej maści byli?] A koni różne byli, i siwe, i białe byli, i czarne byli, róźne byli. Pamiętam w majątku była taka siwa i w czarne jabki taka, koń wielki, kładny, różne byli maści, i ryże byli. Nie ma już teraz i koni. Jeszcz`e koni to trzymajo, i nasze trzymajo, bo czym siana wozić, wszystko. [A czym jeździli kiedyś na fest?] Bryczka była, w majątku pamientam byli, tego, to Obst był, to bo ziemi mało było, ziemia w orenda, a w majątku Obst płacił dobrza, pracowali, to pojedyncza bryczka zakłada sam, o mój ojciec furmanam u jego był, a parakonna bryczka, dwoja koni, to daji dla ondynarystych i zawsze jedźcia do kościoła, czy Wielkanoc, czy Boża Narodzenia, czy co, daji parakonna bryczka i dwoja koni i jedźcia. To już. A zimo to sanki byli, takia wozki porobiona, to już pan zawsza dawał koni te jeździć do kościoła. [A szłajki takie?] Byli, byli szłajki, to już zimaj. [I to jakie?] Drzewniane takie, z drzewa zrobione, drzewnianne i te płozy, a tedy żelazam podkuta. I boki tak i ładne te szłajki wyrobiona takie na zima. [A bywa jeździli po drzewo kiedyś?] To po drzewo sani wielkie, jak zimaj, a latam koły. Cztery koły, wielkie koły, drabiny zakładajo, jak drzewa wielka, tak i drabinow nia zakładajo, a zimo i sani, w saniach, ja i sama jeździła. [A jeżeli długie to drzewo, to nie podkładali co?] To jak, rozpiłowywali tak jak trzeba. A jak długie, wo kiedyś tata woził wozy, wózka, to byli jeszcze sanki pod tył podczepujo jeszcze jedne. [I jak ich nazywali?] Karuki, i podczepujo i wtedy jeden idzie z tyłu, póki z lasu wyjedzi, i jimi żeby dzie jiszcz`e rączki takie, mój ojciec woził też. Ja sama do lasu jeździła, wiela z ojcem piłowali las i tego.

[A konie jakiej maści byli?] a końi ružne byl’i/ i śive/ i b’ałe byl’i/ i čarne byl’i/ róźne byl’i// pam’entam v majontku była taka śiva i f čarne japk’i taka/ koń v’el’k’i/ kładny/ ružne byl’i maśći/ i ryže byl’i// nie ma juš teras i końi// ješč`e końi to čšymajo/ i naše čšymajo/ bo čym śana voźić/ fšystko// [A czym jeździli kiedyś na fest?] bryčka była/ v majontku pam’entam byl’i/ tego/ to opst był/ to bo źem’i mało było/ źem’a v orenda/ a v majontku opst płaćił dobža/ pracoval’i/ to pojedynča bryčka zakłada sam/ o muj ojćec furmanam u jego był/ a parakonna bryčka/ dvoja końi/ to daji dl’a ondynarystyx i zafše jećća do kośćoła/ čy v’el’kanoc/ čy boža narodzeńa/ čy co/ daji parakonna bryčka i dvoja końi i jećća// to juš// a źimo to saŋk’i byl’i/ tak’a vosk’i porob’ona/ to juš pan zafša davał końi te jeźdźić do kośćoła// [A szłajki takie?] byl’i/ byl’i šłajk’i/ to juž źimaj// [I to jakie?] dževńane tak’e/ z dževa zrob’one/ dževńanne i te płozy/ a tedy žel’azam potkuta// i bok’i tak i ładne te šłajk’i vyrob’ona tak’e na źima// [A bywa jeździli po drzewo kiedyś?] a to po dževo sańi v’el’k’e/ jak źimaj/ a l’atam koły// čtery koły/ v’el’k’e koły/ drab’iny zakładajo/ jak dževa v’el’ka/ tak i drab’inof ńa zakładajo/ a źimo i sańi/ f sańax/ ja i sama jeźdźiła// [A jeżeli długie to drzewo, to nie podkładali co?] to jak/ rosp’iłovyval’i tak jak čšeba// a jak dług’e/ vo k’edyś tata voźił vozy/ vuska/ to byl’i jeść`e sank’i pot tył potčepujo ješče jedne// [I jak ich nazywali?] karuki / i potčepujo i ftedy jeden idźe s tyłu/ puk’i z l’asu vyjedźi/ i im’i žeby dźe jišč`e rončk’i tak’e/ muj ojćec voźił teš// ja sama do l’asu jeźdźiła/ v’el’a z ojcem p’iłoval’i l’as i tego//