Lietuvos lenkų tarmės

Jaka ja tam była… Da gospodynia jeści, wezma, owieczki skarmia, da chleb, da tam mleka do butelki wleji, czy tam skwarka jaka położy, nu daje mnie zjeść, a ja owieczki skarmia. Wtedy sionda na owieczku i jeżdżam. Owieczka rogata, za rożki tak trzymam sia, nu co to, gospodarz mówi, co to jest, takie, owieczka stała chuda taka i jagniuki stali chude, jaż podoja jo, z gliny garnuszek taki zlapała, posuszyła na słoncu, sechnie, sionda, podoja swoje mleka jej wyleja, a jejne sama wypia. Jaka tam była. Jedynasty roczek był, dureń, teraz jedynasty rok tak on już rozumny, dziecko wychowane, a my jakie byli, wot. A nijakie. [Długo Pani służyła?] Nu, cała lato pasła u jich krowy, a na zima już mama zabierała do domu, a wtedy przyjechał na drugi rok, a ja przenda, nogo, siońść, jak sionda wtedy nie dostaja nogo, tak ja u stojuszki taka wo zrobili, tu wo wciągnęli do kołowróta, do dziureczki i wtedy o tu dziureczka przykręcili, tu taka jak łapatka przyrobili nu i u stojuszki przenda. Ona mówi, Pani ja jo zabiora, a ona, pan`ok, tak nie prendkoż popendzicie do pola. Aj, u was tu biednie, tak ona u nas choć podje smaczniej i mleczka mami, a u mamy krowy nie było, nic. Nu wo tak. Nu i zabrała mnie, zabrała, tak ja na dziewięć ścian naprzendła lna, wot. Przyjechała córka z Wilna, to przywiozła mnie gościńca. Bluzeczka taka, co dzieci nie lazo, mnie już przywiozła gościnca. Jej, taka rada. Toż pomyślisz. A teraz pełny szkaf i gnijo.

jaka ja tam była// da gospodyn’a jes’c’i/ vezma/ ov’ečk’i skarm’a/ da xl’eb/ da tam ml’eka do butel’k’i vl’eji/ čy tam skvarka jaka połožy/ nu daje mn’e z’jeść/ a ja ov’ečk’i skarm’a// ftedy śonda na ov’ečku i ježdžam// ov’ečka rogata/ za rošk’i tak čšymam śa/ nu co to/ gospodaš muv’i/ co to jest tak’e/ ov’ečka stała xuda taka i jagn’uk’i stal’i xude/ jaž podoja jo/ z gl’iny garnušek tak’i zl’apała/ posušyła na słoncu/ sexn’e/ śonda/ podoja svoje ml’eka jej vyl’eja/ a jejne sama vyp’a// jaka tam była// jedynasty roček był/ dureń/ teras jedynasty rok tak on juš rozumny/ dźecko vyxovane/ a my jak’e byl’i/ vot// a n’ijak’e// [Długo Pani służyła?] nu/ cała l’ato pasła u jix krovy/ na źima juš mama zab’erała do domu/ a ftedy pšyjexał na drug’i rok/ a ja pšenda/ nogo/ śon’ść/ jak śonda ftedy n’e dostaja nogo/ tak ja u stojušk’i taka vo zrob’il’i/ tu vo vćońgnel’i do kołovruta/ do dźurečk’i i ftedy o tu dźurečka pšykren’ćil’i/ tu taka jak łapatka pšyrobil’i/ nu i u stojušk’i pšenda// ona muv’i/ pani ja jo zab’ora/ a ona/ pan`ok/ tak n’e prendkoš popendźiće do pol’a// aj/ u vas tu b’edn’e/ tak ona u nas xoć pod’je smačn’ej i ml’ečka mam’i/ a u mamy krovy n’e było/ n’ic// nu vo tak// nu i zabrała mn’e/ zabrała/ tak ja na dźev’en’ć śćan napšendła l’na/ vot// pšyjexała curka z v’il’na/ to pšyv’ozła mn’e gościńca// bl’uzečka taka/ co dźeći n’e l’azo/ mn’e juš pšyv’ozła gościnca// jej/ taka rada// toš pomyśl’iš// a teras pełny škaf i gn’ijo//