Lietuvos lenkų tarmės

[Pani, a z tej żytniej mąki może robili jeszcze…?] Kwas robili, kwas to babcia też robiła bardzo smaczny moja to, to mojego ojca babcia była. Ona była sama z Tabaryszak, ale ona była bardzo z dobraj rodziny, i kościelnej takiej, ona nas nauczyła wszystkiego. Przywiła nam i wiary, i pobożność, i robota bardzo. To ona też tak samo, ale nie tak już gęściej jak chleb robili, ale takie też z żytniej mąki zrobi, taka niwielka była, ta była na chleb większa beczka, a na takia, już na ten kwas maleńka też była kupiona taka. Jak tata jeździł do Wilna, to śmietana, to wiszni, to co, to on był kupiwszy takie ładne, takie z dębowymi deskami. To ona zrobi ten taki jak wiadro, to ona z tej żytniej mąki i wtenczas ciepło wodo zamiesza i postawi o jego bliżej gdziekolwie, nie na podwórku żeby zimno, ale w domu. I ona zakwaśnieji i trocha bywa kiedy bardzo z kartoflo lubili jej, czy jaka kasza kartoflana, ali jeszcz`e podsłodzić, żeby smaczniej byłab. [I to mówili kwas?] To kwas.

kvas rob’il’i/ kvas to bapća teš rob’iła bardzo smačny moja to/ to mojego ojca bapća była// ona była sama s tabaryšak/ al’e ona była bardzo z dobraj rodźiny/ i kośćel’nej tak’ej/ ona nas naučyła fšysk’ego// pšyv’iła nam i v’ary/ i pobožność/ i robota bardzo// to ona teš tak samo/ al’e ńe tak juš gęśćej jak xl’ep rob’il’i/ al’e tak’e tež ž žytńej moŋk’i zrob’i/ taka ńiv’el’ka była/ ta była na xl’ep v’eŋkša bečka/ a na tak’a/ juš na ten kvas mal’eńka tež była kup’ona taka// jak tata jeźdźił do v’il’na/ to śm’etana/ to v’išńi/ to co/ to on był kup’ifšy tak’e ładne/ tak’e z dembovym’i deskam’i// to ona zrob’i ten tak’i jak v’adro/ to ona s tej žytńej moŋk’i i te ftenčas ćepło vodo zam’eša i postav’i o jego bl’ižej gdźekol’v’e/ ńe na podvurku žeby źimno/ al’e v domu// i ona zakvaśńeji i troxa byva k’edy bardzo s kartofl’o l’ub’il’i jej/ čy jaka kaša kartofl’ana/ al’i ješč`e potsłodźić/ žeby smačńej byłap// [I to mówili kwas?] to kvas//