BUTRIMONYS

Butrimonys – kaimas Šalčininkų rajono savivaldybės teritorijoje, 15 km nuo Eišiškių. Seniūnijos ir seniūnaitijos centras. Istoriniuose šaltiniuose Butrimonys minimi nuo 1744 m., 1799 m. pastatyta pirmoji bažnyčia, 1906–1926 m. pastatyta medinė Butrimonių Šv. arkangelo Mykolo bažnyčia. 1950–1995 m. apylinkės centras, tarybinio ūkio centrinė gyvenvietė. 1945 m. įsteigta pradžios mokykla dėstomąja lenkų kalba, 1997 m. įsteigta pradžios mokykla dėstomąja lietuvių kalba. 1957 m. įkurta biblioteka.

Literatūra

Butrimonys 2. Visuotinė lietuvių enciklopedija, T. III, Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2003, 675 psl.
Butrimonys. Mūsų Lietuva, T. I, Bostonas: Lietuvių enciklopedijos leidykla, 1964, 311 psl.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. I, 1880-1914, Warszawa: nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, s. 484.

Pateikėjas

[Butrimonys, JW37] Pateikėja moteris, gimusi 1937 m. Pabarėje, 12 km. nuo Butrimonių, nuo 1959 m. gyvena Butrimonyse. Baigė 11 klasių lenkų mokykloje, moka rusų ir tarminę gudų kalbą, lietuviškai nekalba, bet supranta.

Audio įrašas

Ja przyszłam tutej, to tu tej soszy wcale nie było, tylko taki wozam przejeżdżać, nu furmanko przejeżdżać, a tut takia byli nu kamieni, glina, niarówno, tam wyjść nie można było na ta ulica, tak strasznie było. A domy te byli tylko po tej, nu znaczy po tej naszej, teraz Kościelna nazywamy ulica, po tej ulicy Kościelnej byli tyko stare domy i na Podborze, i tam na kościół, a tych nowych nigdzie, nigdzie nikogo nikogo nie było, ani jednego. Nu a potym tut, potym ten sowchoz tut był, taki mądry dyrektor był, nu i zaczeli budować sie. To już teraz bardzo tam, wy nie byliście tam, jeszcze w tamtym. [Nie, tam alituskie te domki?] Al`ituskie tam, al`ituskie, tam swoich nastawiona, tam daleko, daleko postawione, już tam dużo. A w szkole też nie byłyście? [A szkoła tutaj jest?] Polska szkoła jest, od razu szkoły tut nie była, tut gdzie teraz przeciw kościoła, moża tam widzieli, dzie magazyn, tam była szkoła, tam uczyli sia, nu i tego, nu dyrektoram był taki Mikonis Stanisław, on uż umar teraz. Musi jakich dwadzieścia pięć lat, czy trzydzieścia moża był dyraktoram. Potym jeszcz`e za jego, on jiszcz`e i pustawił tamta szkoła, co jest dwanaście klas teraz. [To teraz w Butrymańcach dwanaście klas?] Dwanaście klas polskiej i dziesięć litewskiej. Litewska to już ona nie od nas zależy, a od Wilna.
ja pšyšłam tutej/ to tu tej sošy fcal’e n’e było/ tyl’ko tak’i vozam pšeježdžać/ nu furmanko pšeježdžać/ a tut tak’a byl’i nu kam’en’i/ gl’ina/ n’aruvno/ tam vyjść n’e možna było na ta ul’ica/ tak strašn’e było// a domy te byl’i tyl’ko po tej/ nu značy po tej našej/ teras kościel’na nazyvamy ul’ica/ po tej ul’icy kościel’nej byl’i tyko stara domy i na podbože/ i tam na kośćuł/ a tyx novyx n’igdźe/ n’igdźe n’ikogo n’ikogo n’e było/ an’i jednego// nu a potym tut/ potym ten sofxos tut był/ tak’i mondry dyrektor był/ nu i začel’i budovać śe// to juš teraz bardzo tam/ vy n’e byl’iśće tam/ ješče f tamtym// [Nie, tam alituskie te domki?] al’`itusk’e tam/ al’`itusk’e/ tam svoix nastav’ona/ tam dal’eko/ dal’eko postav’one/ juš tam dužo// a f škol’e teš n’e byłyśće// [A szkoła tutaj jest?] pol’ska škoła jest/ od razu škoły tut n’e była/ tut gdźe teras pšećif kośćoła/ moža tam v’idźel’i/ dźe magazyn/ tam była škoła/ tam učyl’i śa/ nu i tego/ nu dyrektoram był tak’i m’ikon’is stan’isłaf/ on uš umar teras// muśi jak’ix dvadźeśća p’eńć l’at/ čy čšydźeśća moža był dyraktoram// potym ješč`e za jego/ on jišč`e i pustavił tamta škoła/ co jest dvanaśće kl’as teras// [To teraz w Butrymańcax dwanaście klas?] dvanaśće kl’as pol’sk’ej i dźeśeńć l’itefsk’ej// l’itefska to juš ona n’e od nas zal’ežy/ a od vil’na//