Lietuvos lenkų tarmės

Nu jach, ile, pieńć synów miał ojciec. (Ale czy gospodarka wielka była?) Nu jak powieć, a Boch jej wie, nu jak gospodarka. Ja toż ile tam miał, kałchozy zaczeli sie, to już musi dziewieńć lat miał, pińdziesionty, czterdziesty óśmy, dziwionty, tak. Nu było, nu ile uojciec miał, ja ni wi`em, tut musi miał siedem ci osiem hektary, jeszcze miał koło Trok tam dziesieńć hektary ziemi, on tam rodzony był, od Trok, tam niedaleko miastecza Troki on urodzony był tam, a tutej ichny, jak wam tu... Nu dużo, bardzo duża historia, jak on tutaj. Ichny ki`edyści dziada pradziada brat służył w rosyjskiej ar... wójsku, w carstwie, jego złapali tego dwadzieścia pieńć lat, i potym dwadzieścia pieńć lat służył. Przysz`ed, to już pińdziesiont lat miał, nieżonaty, a on dużo piniendzy przyniós, nu i kupował ziemia i plemianników zasielał, nu o tak zasielał, rozumie. Tu u nas wioska, swoj i mogilnik my mieli, tutej o, wszystko tut u nas ta wioska, tam un. Już teraz tam nicht`o ni chowa sie na nim, tut my i żyli. A tu na miejscu byli zabawy, dwa razy w tygodniu, tam dom un był, oni teraz umarszy, a tyko jedna córka w Trokach żyji, to u jich tutaj w subota i niedziela dwa razy w tygodniu zabawa była. Oj z miasteczkaTrok przyjeżdżali tu.

[nu jax/ il’e/ p’eńć synuf m’ał ojćec// (Ale czy gospodarka wielka była?) nu jak pov’eć/ a box jej v’e/ nu jak gospodarka// ja toš il’e tam m’ał/ kałxozy začel’i śe/ to juš muśi dźev’eńć l’at m’ał/ pińdźeśonty/ čterdźesty uśmy/ dźiv’onty/ tak// nu było/ nu il’e uojćec m’ał/ ja n’i v’`em/ tut musi m’ał śedem ći ośem ɤektary/ ješče m’ał koło trok tam dźeśeńć ɤektary źem’i/ on tam rodzony był/ od trok/ tam n’edal’eko m’astečka trok’i on urodzony był tam/ a tutej ixny/ jak vam tu.. nu dužo/ bardzo duža ɤ’istor’ja/ jak on tutaj// ixny k`edyśći dźada pradźada brat słužył v rosyjsk’ej ar.. vujsku/ f carstv’e/ jego złapal’i tego dvadźeśća p’eńć l’at/ i potym dvadźeśća p’eńć l’at słužył// pšyš`et/ to juš p’ińdźeśont l’at m’ał/ n’ežonaty/ a on dužo p’in’endzy pšyn’us/ nu i kupovał źem’a i pl’em’annikuf zaśel’ał/ nu o tak zaśel’ał/ rozum’e// tu u nas v’oska/ svoj i mog’il’nik my m’el’i/ tutej o/ fšystko tut u nas ta v’oska/ tam un// juš teras tam nixt`o n’i xova śe na n’im/ tut my i žyl’i// a tu na m’ejscu byl’i zabavy/ dva razy f tygodniu/ tam dom un był/ on’i teras umaršy/ a tyko jedna curka f trokax žyji/ to u jix tutaj f subota i n’edźel’a dva razy f tygodn’u zabava była// oj z m’astečka trok pšyježdžal’i tu]