SAVIEČIAI
Gyvenvietė Kėdainių rajone, 6 km į šiaurės rytus nuo Vandžiogalos. Per kaimą teka Mėkla. Seniūnaitijos centras. Išlikusios kapinaitės. XX a. pr. Saviečiai turėjo bajorkaimio statusą. Tarybiniais metais buvo „Varpos“ kolūkio pagalbinė gyvenvietė. Vietiniai gyventojai pasakoja, kad kaime anksčiau dauguma gyventojų kalbėjo lenkiškai.
Literatūra
Saviečiai. Mažoji lietuviškoji tarybinė enciklopedija, T. 3 (R–Ž). Vilnius, Vyriausioji enciklopedijų redakcija, 1971, 169.Saviečiai. Tarybų Lietuvos enciklopedija, T. 3 (Masaitis-Simno). Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija, 1987, 636.
Pateikėjas
[Saviečiai, TK19] Pateikėja moteris, gimusi 1919 m. kaime netoli Vandžiogalos, dirbo tėvo ūkyje. Tėvas turėjo daug žemės, buvo pasiturintis, prenumeruodavo laikraštį lenkų kalba „Chata rodzinna“ (Gimtoji pirkia). Pateikėja baigė 4 klases lenkų mokyklos Vandžiogaloje, moka skaityti lenkiškai ir lietuviškai. Laiko save bajore.Audio įrašas
Len, sielim len, też była bardzo dużu pracy przymował, póki jego doprowadzi, żeby o liniany wytkany. To posieji, zerwim, już dla trawy czszeba i uplać, zerwiam, ale najwiencej na dyrwania bardzo czysty ten len. Len wobraża jaki. Nu tu zerwim, jego czszeba do takiego zydla, bijim głowki te zbić, a tak te szaudialiaj te czszeba posłać na łonko i jak on odleży sie, wysuszyć w łazni, a potym wycierać, zrobić, żeby można byłaby przonść. Potym czeba jego czszepać, już wiela roboty przy line, i tako czszepaczko, dajesz, dajesz, to jak dałam raz sobiea przez renka, bardzo cienżko len zrobić. Potym przońść, potym tkać, potym szyć koszuli. I nia była kupnych, i prześcieradły. Ale jak była położysz sia, to ładnie u nas była, wycieplim łaźna w subota, papa wyciepli zawsza, łóżki prześcielim, pościelim te płócienne prześcieradły, nawleczki, aż pachni. Teraz jak wszyske kramne. Bardzo była ja dużo płótna miałam natkawszy sie, i zamuż wyszłam, to i menża koszuli, gaci i poszyłam, wraz i sobia, płócienna nasilim. Moża i zdrowo była ja myśla. Tyko pracy była, potym czszeba jej wybelić jesz|cze, na słoncu ciongalim, pomoczyć do wody, na słonce i wybieli sie.
[l'en s'el'im len'/ tež była bardzo dužu pracy pšymovał/ puk'i jego doprovadz'i/ žeby o l'in'any vytkany// to pos'eji/ zerv'im/ juž dl'a travy čšeba i upl'ac'/ zerv'am/ al'e najv'encej na dyrvan'a bardzo čysty ten l'en// l'en vobraža jak'i// nu tu zerv'im/ jego čšeba do tak'ego zydl'a/ b'ijim głofk'i te zb'ic'/ a tak te šaud'el'aj te čšeba posłac' na łoŋko i jak on odl'ežy s'e/ vysušyc' v łaz'n'i/ a potym vyc'erac'/ zrob'ic'/ žeby možna byłaby pšon's'c'// potym čeba jego čšepac'/ juž v'el'a roboty pšy l'i|n'e/ i tako čšepačko/ daješ/ daješ/ to jag dałam ras sob'e/a pšez reŋka/ bardzo c'enško l'en zrob'ic'// potym pšon's'c'/ potym tkac'/ potym šyc' košul'i// i n'ea była kupnyx/ i pšes'c'eradły// al'e jag była połožyš s'a / to ładn'e u naz była/ vyc'epl'im łaz'n'a f subota/ papa vyc'ep'l'i zafša/ łušk'i pšes'c'el'im/ pos'c'el'im te płuc'enne pšes'c'eradły/ navl'ečk'i/ aš paxn'i// teras jak fšysk'e kramne to// bardzo była ja dužo płutna m'ałam natkafšy s'e/ i zamuž vyšłam/ to i menža košul'i/ i gac'i pošyłam/ vras i sob'a/ płuc'enna nasʼilʼim// moža i zdrovo była ja mys'l'a// tyko pracy była/ potym čšeba jej vyb'el'ic' ješ|če/ na słoncu c'oŋgal'im/ pomočyc' do vody/ na słonce i vyb'el'i s'e]