obaczyć ‘zobaczyć’. Nu poszli do świrna, wyłamali świrn złodzieje, wynieśli zboże, a jak (...) stryjenka poszła opatrywać sia, to jak ona obaczyła złodziei i widać, że z, jak mówi, z tej samej wioski, to utopili ją [Juszkańce, EN39]. Obaczyć maszyna było strasznie [Ruczuny, LJ27]