ojcowie lmn. ‘rodzice’. A ojcowie też poumierawszy, już nie ma [Juszkańce, EN39].Nu nia ojcowie, to ja ni wiem to, jak tobie powiedziawszy, jak to, jak to powiedzieć, ni wiem [Juszkańce, WD49].Ojcowie jego w Stużanach [Songajły, KR31]. Lękali sie grzechu więcej i dzieci byli nauczone słuchać, ojców słuchali [Ruczuny, LJ27].Ojcowie byli bardzo dobre, że widzi nas, my jak roślim, nasza mama z papukiem, my ni razu ni słyszelim, żeby oni czy przemówiliby sie, czy czegokolwiek, czy powiedzieliby jaka prościejsza słowa jeden na drugiego [Pietraszuny, MW31]