świren ‘spichlerz’. Świran to nieduży, tam najwiencaj ziarki trzymali [Trykłaciszki, WSz32]. Swirny nazywali sie, świren po polsku [Imbrody, PD26]. Który ot gospodarzy taki zamożny byli, bogaty, to te i świrny mieli, a jak taki mniejszy, nia była na co ten świran mieć, u tych nia była. Zboża (trzymali) [Kalniszki, BSz24]. Swirny takie, tak zrobione zagrodki i sypali każde osóbnie nasiona [Sztadwile, GP29]; świrn. Nu poszli do świrna, wyłamali świrn złodzieje, wynieśli zboże, a jak (...) stryjenka poszła opatrywać sia, to jak ona obaczyła złodziei i widać, że z, jak mówi, z tej samej wioski, to utopili ją [Juszkańce, EN39]; świronek. Wo tu taki był świronak, spalił sie on, musi naumyśnie kto podpalił, on w tym świronku był [Imbrody, MW12]