szakal ‘drzazga’. (Człowiek niesie drzewa i do palca zapędzi...?)Szakal. A kiedyś szakal jeżeli zalezie, to zrazu szmatka i kurzyli, żeby nie narywałby palac [Smołwy, AŻ23]; szakalek ‘polanko’. Ni szakalak rascieplić już przed Wielkanocem, wszysko nastrojisz, a nic nia dali robić, a nic [Girsie, AP18].