rezgini lmn. ‘przysposobienie do noszenia siana z pola’ . Późni mieli razgini taki, taki skrencone dwie takie, obrenczy dwa i wtedy znizu sznurki i do tych rozścielo, położo i rezgini na plecy i niesie. A to już tak rezgini nazywali oni, o takie o dwie duhi, o jedna i druga, a posrodku tutej o sznurki zwionzany, te nałoży, tedy tu sznurek na plecy i niesi [Smołwy, AŻ23]. Razgini to kiedyści z gumna nosili żywiołam dawać [Sztadwile, GP29].