ajer ‘tatarak’. Ot swoj chleb był smaczny, bywała na ajeru, na klanowych liściach [Kalniszki, BSz24].Piekli tak, na klonowych liściach i ajer był, ten taki pachnioncy, na tym ajerze piekli chlebak [Imbrody, MW12].Na ajerach też piekli (chleb), ale my to przeważnie na liściach kapuścianych [Gajdy, MK25]; też ajir. Piekli na ajirach, pachnie tak fajna. Wyciongnie z piecy, jeszcze wodańkaj trocha abmoczysz, to skaryneczka mienczejsza była [Traczuny, LT32]. Myli sie tym, tymi korzeniami ajira [Trykłaciszki, ZSz28]. Na ajiru piekli (chleb) [Trykłaciszki, WSz32]. A jirami, ajiraŭ vo takie w stawku, takie wiecie ajiry rosno, wot tyx ajirów korzeniw, tedy da łaźni [Mejkszty, TM36]. Jeżeli jest ajiru, to ajer kładno. Na ajiru to bardzo smaczny (chleb) [Szułany, JSz42]