biadować 1. ‘martwić się’. Też biaduji teraz, mówi, jest tego towaru, ludzi pieniędzy nie majo [Ruczuny, LJ27]; 2. ‘cierpieć biedę’. Jak teraz słyszym o biadujo dzieci te, tych pijaków o biadujo, że jeść tam w dzień tam cokolwiek, jakiej, jak mówi, zupki zajedzo i nia ma przez cały dzień, głodne [Juszkańce, EN39]