kwatera , zdr. kwaterka ‘mieszkanie’. A jeśli jeden zostałby sie, zapłać za kwatera i nia ma co, za co jeść [Ruczuny, LJ27]. Jeżeli będzie chciała, to ja moga jego zabrać do siebie, bo siostra bardzo dobrze żyji, bardzo wielka kwatera i ja tam położa u siostry, i jego będą tam dopatrywać, póki on będzie żyć [Pietraszuny, MW31]. Nu ludzi mieli bardzo niewielkie te kwaterki, niewielkie [Juszkańce, EN39]