dopuścić: dopuścim , dopuśćmy ‘przypuśćmy’. Przyjeżdżają nu ot tam, dopuścim, ot koło Nowijak [Juszkańce, EN39].Bucz wyglądał – zwitek (...) do końca wyczyszczony i tu taka była we środku jak garło, o taka o, dopuśćmy, o taka była [Ruczuny, LJ27]. Jeżeli, dopuśćmy, teraz umrzy kto, czy ja, czy tak kto druga, to będzie ta dusza (...) w tym domie do rocznicy [Pietraszuny, MW31]